Στη ρωγμή του χρόνου

1. ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΤΙΣ ΜΑΤΙΕΣ Ο Ρασούλης ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: 22 Φεβρουαρίου 2011

Ο λόγος στους αναγνώστες Ο γνωστός και εξαίρετος στιχουργός ΜΑΝΏΛΗς
ΡΑςούλης γράφει:

«Οι ιθύνοντες έπειτα από έξι χρόνια διαρκούς πραγµατοποίησης της
εκποµπής µου “It’s all Greek to me” στο Πρώτο Πρόγραµµα – 105,8 – την
έκοψαν την ώρα που και µ’ αυτήν υπεράσπιζα κοινωνικές - πολιτιστικές
αξίες που τώρα βρίσκονται στη χωµατερή και την εξαφάνισή τους, αλλά
είχα και µια οικονοµική υποστήριξη – την υπολόγιζα σαν τησύνταξή µου
(είµαι πλέον 65 και... ετών).

Επειδή ποτέ – εδώ και 50 χρόνια – δεν ζήτησα προτεραιότητα, έκανα
αίτηση – ηλεκτρονική – για να µου δοθεί η προϋπόθεση να συνεχίσω. Ο
τρόπος µού φάνηκε ως εκκαθάριση. Και είναι αλήθεια ότι η εκποµπή
µούδόθηκε επί κυβερνήσεως Ν.∆. Αυτό έχει µια σηµασία: όταν µια
συντηρητική κυβέρνηση µου εµπιστεύεται µια εκποµπή στο κρατικό ράδιο
επί έξι χρόνια, µε την ελευθερία να κρίνω και να λέω τη γνώµη µου
χωρίς να προκύψει κανένα θέµα, το κόψιµο µου µυρίζει σταλινική
νοοτροπία.

Το οικονοµικό; Ο µισθός µου ήταν 1.600 ευρώ τον µήνα.

Η Ελλάς µού χρωστά, δεν της χρωστώ. Εχω ζήσει για δεκαετίες µε
παπαδιαµαντικήλιτότητα. Τα προϊόντα της δουλειάς µου έχουν παραγάγει
αµέτρητο τζίρο και επικοινωνιακά έχωαλγεβρική σχέση µε τους έλληνες
πολίτες (στην Αυστραλία που ήµουν πρόσφατα µε πληροφόρησαν ότι το
τραγούδι µου “Αχ, Ελλάδα, σ’ αγαπώ” το περιέλαβε το υπουργείο Παιδείας
στις εξετάσεις των Ελληνόπουλων εκεί κ.λπ., κ.λπ.).

Τα µισά των χρηµάτων τα ‘δινα για υλικό ποικίλο για να έχει η εκποµπή
πρωτοτυπία και για να πηγαίνω σε τόπους του εξωτερικού ώστε να κάνω
ανταποκρίσεις και να δίνω πληροφορίες και εντυπώσεις στους ακροατές. Η
εκποµπή ήταν καλή και αναγκαία. Τώρα, επειδή δεν ελέγχοµαι από τα
απαράτ, ιδίως τα κυβερνητικά, αυτό είναι ένα θέµα.

Οµως το µικρό µου έργο δείχνει ότι είµαι πειθαρχηµένος στα κοινωνικά
ιδεώδη και στην παραγωγή κοινωνικής και εθνικής συνείδησης.

Οσο ο αναπληρωτής υπουργός Πολιτισµού Τηλέµαχος Χυτήρης τόσο και ο
Παπαδηµητρίου, ο Ταγµατάρχης µε ξέρουν χρόνια τώρα. Ποιος ιθύνων
έβγαλε την απόφαση; Ας βγει να µας πει το σκεπτικό.

Με το ίδιο σκεπτικό µε εξεδίωξαν κι από την τότε ΥΕΝΕ∆, το ‘84, όταν
είπα µια µαντινάδα που αφορούσε τον Κοσκωτά.

Με το ίδιο σκεπτικό εξεδίωξαν την κόρη µου Ναταλί από το Κανάλι 1 του
Πειραιά. Θα απαντήσει κάποιος υπεύθυνος;».

ΥΓ. Ζητώ κι εγώ µια απάντηση: Ποιος και γιατί έκοψε την εκποµπή του
Ρασούλη; Λ.Π.


2. Τρίτη 15 Μαρτίου 2011
Σύµφωνα µε το πόρισµατου ιατροδικαστή Μάνθου Τσούγκα, πουεξέτασε
τελικά τη σορό του Μανώλη Ρασούλη χθες το πρωί στη Θεσσαλονίκη, ο
θάνατός του επήλθε από οξύ έµφραγµα. «Ηταν µάλλον το δεύτερο – και
τελικά θανατηφόρο – µέσα σε λίγες µέρες καθώς, όπως µου είπαν οι
οικείοι του,είχε και προ εικοσαηµέρου περίπου πόνους στοστήθος, αλλά
αρνούνταν να πάει σε γιατρό».
Τραγική λεπτοµέρεια: Το «έπος του ενός» (που, όπως έλεγεο ίδιος,
βίωνε) τελείωσε άδοξα όχι πριναπό τέσσερις µέρες, όπως ήταν η αρχική
υπόθεση τηςΑστυνοµίας λόγω της εικόνας που παρουσίαζε το πτώµα του,
αλλά πριν από εννέα. Ο θάνατος εκτιµάται ότι τον βρήκε το προπερασµένο
Σάββατο 5 Μαρτίου, αλλά το πολύ κρύο συντήρησε το σώµα του


3. Τρίτη 15 Μαρτίου 2011
... Παρόντες ήταν εκπρόσωποι της πολιτείας και της ελληνικής μουσικής
δημιουργίας. Ανάμεσά τους ήταν ο αναπληρωτής υπουργός Πολιτισμού,
Τηλέμαχος Χυτήρης, ... Στην κηδεία του Μ. Ρασούλη έστειλαν στεφάνια ο
πρωθυπουργός, Γ. Παπανδρέου, η Ελληνική Ραδιοφωνία, ... Η κηδεία έγινε
με έξοδα της ΑΕΠΠΙ.


4. ΜΑΤΙΕΣ Ο Ρασούλης ΤOY ΛΕΥΤΕΡΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: 16 Μαρτίου 2011
Εφυγε παραπονεµένος. Πικραµένος. Μιλάω για τον σπουδαίο στιχουργό
Μανώλη Ρασούλη, που τον βρήκαν νεκρό την περασµένη Κυριακή στο σπίτι
του, στη Θεσσαλονίκη. Και ήταν πράγµατι σπουδαίος. Θυµίζω αµέσως
µερικά τραγούδια του µε τον Λοΐζο, τον Ξυδάκη, τον Νικολόπουλο, τον
Παπάζογλου και τον Βαγιόπουλο, που άφησαν εποχή: «Ολα σε θυµίζουν»,
«Οι µάγκες δεν υπάρχουν πια», «Ελα στην παρέα µας φαντάρε», «Πότε
Βούδας, πότε Κούδας», «Τίποτα δεν πάει χαµένο», «Τρελή κι αδέσποτη»,
«Γύφτισσα τον εβύζαξε», «Αχ Ελλάδα σ’ αγαπώ», «Οι νταλίκες», «Οι
κυβερνήσεις πέφτουνε».

Τον Ρασούλη, µου τον γνώρισε ο Λοΐζος. Ηταν πολύ φίλοι. Ο Μάνος,
µάλιστα, τον είχε χρησιµοποιήσει και σε κάποια χορωδιακά τραγούδια του
ως τραγουδιστή. Τον αγαπούσε και κάνανε παρέα. Μερικές φορές θύµωνε
µαζί του, γιατί ο Ρασούλης ήταν καλόκαρδος, αλλά και παράξενος. Το
µυαλό του, όµως, έπαιρνε χιλιάδες στροφές. Ταλαντούχο άτοµο! Με ό,τι
καταπιάστηκε _ δηµοσιογραφία, εκδόσεις, µουσικές παραγωγές, ραδιόφωνο,
στίχους _ τα πήγε περίφηµα.

Πριν από έναν µήνα ήρθε να µε βρει στην ταβέρνα της Μίνας. Ηταν και ο
γιος µου µαζί. Και ο Λιάνης. Μου έδωσε ένα γράµµα για να το δηµοσιεύσω
στις «Ματιές». ∆ηµοσίευσα ένα τµήµα του. Μέσα από τις γραµµές του,
βγαίνει η αγωνία του και η στενοχώρια του. ...