Τέλη Δεκεμβρίου (ζωή)

Έτρεχα σε ένα μικρό μονοπάτι δίπλα στην θάλασσα.
Από την μια άγριο τοπίο από την άλλη γκρεμός με βράχια και η απέραντη θάλασσα.
 Το μυαλό , στο στενό μονοπάτι  για αποφυγή ατυχήματος .
Μα το μάτι σα να λειτουργούσε σε δυο ταχύτητες.
Από την μια το μονοπάτι που περνούσε γρήγορα κάτω από τα σκέλια μου και παραδίπλα ,αλλά ταυτόχρονα, τα βράχια του γκρεμού σε πιο αργή ταχύτητα λόγο απόστασης.
Ξαφνικά αντιλήφθηκα ότι έχανα τις πανέμορφες εικόνες που με περιέβαλλαν.
Αφού  η ταχύτητα με ανάγκαζε να είμαι συγκεντρωμένος στο μονοπάτι ,σε στενό οπτικό πεδίο, αποφάσισα να περπατήσω.
Ξαφνικά όλα άλλαξαν .Ο βαθμός επικινδυνότητας μειώθηκε και οι αισθήσεις άρχισαν να δουλεύουν.
Όσφρηση ακοή και όραση   απογειώθηκαν.
Το μονοπάτι με οδήγησε σε μια πανέμορφη παραλία .
Ο πειρασμός μεγάλος.
Η βουτιά αναπόφευκτη και ας ήταν τέλη Δεκεμβρίου.
Η γεύση και η αφή     απογειώθηκαν.