monosandalo nefeloma: Λιαντίνης - Για την ποίηση του Καβάφη

Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,
μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.
Μην την εξευτελίζεις πηαίνοντάς την,
γυρίζοντας συχνά κ' εκθέτοντάς την
στων σχέσεων και των συναναστροφών
την καθημερινήν ανοησία,
ως που να γίνει σα μια ξένη φορτική.

Κωνσταντίνος Καβάφης

Θανάσης

''Είναι τόσο όμορφη
η μέρα που πονάει''
και με μια γερή κλωτσιά
όλο το γάλα χύνει.

Mάσκα δεν έχω να γυρνώ
στο καρναβάλι ετούτο
μόνο μια απόχη να τρυγώ
της θάλασσας την πονηριά
και της σιωπής τον πλούτο.

Η προσμονή στο άπειρο είναι μια ζόρικη μητέρα.Βυζαίνει το αγέννητο
κι ύστερα το καταπίνει.