Σεμνά και ταπεινά

Ονομάζω βαθμό σπουδαιότητας το πόσο σπουδαίο θεωρεί κάποιος τον εαυτό του.
Ο βαθμός σπουδαιότητας παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην ψυχολογία
 και στην όλη συμπεριφορά του ατόμου.

Πολύ υψηλός βαθμός σπουδαιότητας οδηγεί σε υπεροπτικές συμπεριφορές,  ανωριμότητα και   δημιουργεί θαυμαστές αλλά και απέχθεια.

Ένα παράδειγμα πολύ ψήλου βαθμού σπουδαιότητας είναι ο Γιώργος Νταλάρας ο όποιος ενώ έχει πολύ ψήλο βαθμό πραγματικής σπουδαιότητας αφού είναι από τις κορυφαίες φωνές στην Ελλάδα  δεν είναι συμπαθής σε μεγάλη μερίδα μουσικόφιλων στην Ελλάδα.

Πολύ χειρότερα είναι τα πράγματα όταν ο  ψήλος βαθμός σπουδαιότητας συνοδεύετε με μηδενικό βαθμό πραγματικής σπουδαιότητας.  Αυτό είναι δικαιολογημένο μόνο κατά την περίοδο της εφηβείας.

Πολύ χαμηλός ,αρνητικός βαθμός σπουδαιότητας προκαλεί χαμηλή αυτοεκτίμηση ,χαμηλή αυτοπεποίθηση και πολλές φορές σε ψυχοφάρμακα.

Οι πιο σημαντικοί είναι οι άνθρωποι που ενώ έχουν πολύ ψήλο βαθμό πραγματικής σπουδαιότητας ο βαθμός σπουδαιότητας τους είναι μηδενικός. Ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου για παράδειγμα ,ενώ είναι απ τους πιο σημαντικούς δημιουργούς είναι και εξαιρετικά σεμνός. Το ίδιο συμβαίνει και με την πλειοψηφία των μεγάλων επιστημόνων.

Στόχος λοιπόν ο μηδενικός βαθμός σπουδαιότητας.
                                   
                                                        Σεμνά και ταπεινά