Άλλοι τους κάνουν ανδριάντες ,μνημεία μουσεία ,τους δόξασαν και τους δοξάζουν ακόμα .
Το Μακάριο τον είπαν «εθνάρχη» και «Μέγα» ,το Γρίβα τον είπαν « θρύλο των θρύλων» τον Τάσσο τον είπαν «Σωτήρα» …
Το ερώτημα είναι πως καταφέραμε να φτάσουμε εδώ που φτάσαμε με τόσους θρύλους τόσους μεγάλους τόσους σωτήρες ?
Το πιο εύκολο είναι να τα ρίχνουμε όλα στους ξένους.
Από το βιβλίο του αγνού συγγραφέα Λουκά Κακουλλή : «Αδάμ Αδάμαντος και Τάσσος Παπαδόπουλος»
Τους αγνούς πατριώτης προτιμούν να τους έχουν στο περιθώριο.
ανάσα τζαι μόνιμη πυξίδα ζωής η αγνότητα.
ΑπάντησηΔιαγραφήτζαι η δύναμη που φανερώνει, πως δεν υπάρχει αιωνιότητα αλλά υπάρχει μια αλυσίδα που παίρνει μιαν αλήθκεια παρακάτω για να ζήσει ξανά με άλλες συνθήκες. ως ανάσα οξυγόνου κάποτε...
Ωραίος…
ΑπάντησηΔιαγραφήεε, ο, σαπίλα ο φασισμός…!!