“Κι η τέχνη πρέπει, σ’ αυτούς τους καιρούς των αποφάσεων ν’ αποφασίσει.
Μπορεί να κάνει τον εαυτό της όργανο µιας µικρής µερίδας ορισµένων που παίζουν τις θεότητες της µοίρας για τους πολλούς και που απαιτούν µια πίστη που πρέπει πρώτ’ απ’ όλα να είναι τυφλή, και µπορεί να σταθεί στο πλευρό των πολλών και να βάλει τη µοίρα τους στα δικά τους χέρια.
Μπορεί να παραδώσει τον άνθρωπο στις συγχύσεις, τις αυταπάτες και τα θαύµατα, και µπορεί να παραδώσει τον κόσµο στον άνθρωπο.
Μπορεί να µεγαλώσει την αµάθεια και µπορεί να µεγαλώσει τη γνώση.
Μπορεί να κάνει έκκληση στις δυνάµεις που αποδείχνουν τη δύναµη τους καταστρέφοντας, και στις δυνάµεις που αποδείχνουν τη δύναµη τους Βοηθώντας.
Όποιος σήµερα θέλει να πολεµήσει την ψευτιά και την αµάθεια και να γράφει την αλήθεια έχει ξεπεράσει το λιγότερο πέντε δυσκολίες.
Πρέπει να έχει το θάρρος να γράφει την αλήθεια παρόλο που παντού την καταπνίγουν,
την εξυπνάδα να την αναγνωρίσει παρόλο που τη σκεπάζουν παντού,
την τέχνη να την κάνει ευκολοµεταχείριστη σαν όπλο,
την κρίση να διαλέξει εκείνους που στα χέρια τους η αλήθεια θ’ αποχτήσει δύναµη,
την πονηριά να τη διαδώσει ανάµεσα τους.”
Μπέρτολτ Μπρεχτ 
A,σήμερα μας τίμησες με ένα εξαιρετικό κείμενο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν έχεις κέφι, αλλη στιγμή που δεν θα είναι εργάσιμη - διότι θα μας θκιώξουν τζαι που τες δουλειές στο τέλος - να μιλήσουμε πιο αναλυτικά γι αυτό το κείμενο, και με άλλους φίλους που γράφουν εδώ.
καλημέρα.
Αναμένω με πολύ ενδιαφέρων ανάλυση του κειμένου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ τέχνη πρέπει, σ’ αυτούς τους καιρούς των αποφάσεων ν’ αποφασίσει να βγει από την εσωστρέφεια και να πάρει θέση. Να γίνει ασπίδα των αδικημένων, να γίνει φάρος, και σαν προζύμη να χρησιμοποιηθεί στο ζύμωμα της ελπίδας. Αλλά…
ΑπάντησηΔιαγραφή“Κι η τέχνη πρέπει, σ’ αυτούς τους καιρούς των αποφάσεων ν’ αποφασίσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήτο κείμενο γράφτηκε το 1935.
1.γιατί το 1935 ονομάζεται "καιροί των αποφάσεων" από τον Μπρεχτ;
2. και η τέχνη πρέπει...
τι εννοεί με την "τέχνη"; εννοεί την ενασχόληση με την τέχνη, τους ανθρώπους της τέχνης, η την τέχνη ως "μέσον" ή όλα μαζί;
3. να αποφασίσει...
να πάρει θέση δηλαδή; αποφασίζω, δεν σημαίνει απλά "ανακατεύομαι". σημαίνει παίρνω θέση.
4.Κι η τέχνη πρέπει, σ’ αυτούς τους καιρούς των αποφάσεων ν’ αποφασίσει.
υπάρχουν καιροί διαφορετικοί από τους άλλους καιρούς; υπάρχουν καιροί κατά τους οποίους "αποφασίζονται" πράγματα αναπόφευκτα;
ως δαμέ τωρά...:)
Όταν μιλά για τέχνη εννοεί τους πνευματικούς ανθρώπους οι όποιοι πρέπει να βγουν προς τον κόσμο και να δουλέψουν για το ανέβασμα του επιπέδου της κοινωνίας και όχι να δουλεύουν για τους λίγους που μπορούν να τους κατανοήσουν .
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό είναι πολύ δύσκολο αφού το παιχνίδι είναι χαμένο , στημένο και σηκέ.
Γι αυτό χρειάζεται η ικανότητα της σωστής χρήσης της αλήθειας.
γεια,
ΑπάντησηΔιαγραφήεχάθηκα αλλά η εργασία δεν είναι πολύ φιλική προς τη γνωση. :)
νομίζω πως όταν μιλά για τέχνη, μιλά για ένα ιστορικό γεγονός - σπουδαιότατο κατ΄εμένα - πως κατά τη διάρκεια της εκκόλαψης του φασισμού, ως ιδεολογίας αρχικά και ως συστήματος μετέπειτα, υπήρξε ένα έντονο αντιφασιστικό και κομμουνιστικό παγκόσμιο μέτωπο διανοουμένων, οι οποίοι "παρέδωσαν" τις δάφνες (αφού κάποιοι ήταν ήδη αναγνωρισμενοι και διάσημοι) και τάχθηκαν συντονισμένα - τονισμένο αυτό - υπέρ των καταδιωκώμενων, που τότε ήταν η εργατική τάξη και οι κομμουνιστές.
το κείμενο, μερος του οποίου παρέθεσες, είχε νομίζω διπλή αξία και πρόθεση: να λειτουργήσει το ίδιο ως "εργο ΄τεχνης" και να αποδείξει πως η τέχνη δεν υπάρχει για να αποκτούμε καλύτερο "πνεύμα" αλλά για να μάχεται ως όπλο στον κοινωνικό αγώνα. ήταν δηλαδή και ένα προπαγανδιστικό κείμενο με την καλή έννοια. την έννοια ότι η διανόηση οφείλει να ξυπνά τα πλήθη και όχι να τα εξευγενίζει.
ευγενείς είναι και οι καταπιεστές εξάλλου. αυτοί γεμίζουν συνήθως...τις όπερες!
Το να ξυπνήσει το πλήθος δεν σημαίνει να γίνει επιθετικό για να πολεμήσει το σύστημα .
ΑπάντησηΔιαγραφήΟύτε η ευγένεια αντιπροσωπεύετε από αυτούς που γεμίζουν τις όπερες αφού αυτή συνήθως είναι υποκριτική ευγένεια.
Το ευγενές ξύπνημα του πλήθους με την βοήθεια των πνευματικών ανθρώπων θα είναι κάτι σαν αντίδοτο στο ψέκασμα των εγκεφάλων που γίνετε μέσα από την τηλεόραση με σκοπό την μαζικοποίηση και καθοδήγηση του πλήθους.