Για τον αρχιεπίσκοπο (ΑΓΙΟ)

                                    Και για όλους τους αγρίους αδελφούς/ες

Ο θεός απαιτεί θυσίες!

ΓΕΝΕΣΙΣ 15

Γεν. 15,1           Μετὰ δὲ τὰ ῥήματα ταῦτα ἐγενήθη ῥῆμα Κυρίου πρὸς Ἅβραμ ἐν ὁράματι, λέγων· μὴ φοβοῦ Ἅβραμ, ἐγὼ ὑπερασπίζω σου· ὁ μισθός σου πολὺς ἔσται σφόδρα.

Γεν. 15,1                    Επειτα από τα γεγονότα αυτά παρουσιάσθη ο Θεός με όραμα στον Αβραμ και του είπε· “Αβραμ, μη φοβήσαι· εγώ σε υπερασπίζω πάντοτε· ο μισθός σου δια την πίστιν και δικαιοσύνην σου θα είναι πολύς, πάρα πολύς”.

Γεν. 15,2           λέγει δὲ Ἅβραμ· δέσποτα Κύριε, τί μοι δώσεις; ἐγὼ δὲ ἀπολύομαι ἄτεκνος· ὁ δὲ υἱὸς Μασὲκ τῆς οἰκογενοῦς μου, οὗτος Δαμασκὸς Ἐλιέζερ.

Γεν. 15,2                   Είπε δε ο Αβραμ· “Δεσπότα Κυριε, τι θα μου δώσης; Εγώ έπειτα από ολίγον αποθνήσκω άτεκνος. Κληρονόμος μου θα είναι ο Ελιέζερ, ο καταγόμενος από την Δαμασκόν, ο υιός της δούλης μου Μασέκ, η οποία εγεννήθη στον οίκον μου”.

Γεν. 15,3           καὶ εἶπεν Ἅβραμ· ἐπειδὴ ἐμοὶ οὐκ ἔδωκας σπέρμα, ὁ δὲ οἰκογενής μου κληρονομήσει μοι.

Γεν. 15,3                    Και επαναλαμβάνει ο Αβραμ προς τον Θεόν· “ναι, Κυριε, ο δούλος μου ο γεννηθείς στον οίκον μου, αυτός θα με κληρονομήση, διότι εις εμέ δεν έδωσες τέκνον”.

Γεν. 15,4           καὶ εὐθὺς φωνὴ Κυρίου ἐγένετο πρὸς αὐτὸν λέγουσα· οὐ κληρονομήσει σε οὗτος, ἀλλ᾿ ὃς ἐξελεύσεται ἐκ σοῦ, οὗτος κληρονομήσει σε.

Γεν. 15,4                   Αμέσως ηκούσθη η φωνή του Κυρίου λέγουσα προς αυτόν· “όχι ! Δεν θα σε κληρονομήση αυτός, αλλά θα σε κληρονομήση εκείνος που θα γεννηθή από σένα”.

Γεν. 15,5           ἐξήγαγε δὲ αὐτὸν ἔξω καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἀνάβλεψον δὴ εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἀρίθμησον τοὺς ἀστέρας, εἰ δυνήσῃ ἐξαριθμῆσαι αὐτούς. καὶ εἶπεν· οὕτως ἔσται τὸ σπέρμα σου.

Γεν. 15,5                    Εβγαλε δε ο Θεός τον Αβραμ έξω από την σκηνήν και του είπε· “σήκωσε, λοιπόν, το βλέμμα σου στον ουρανόν και μέτρησε τα αστέρια του ουρανού, εάν ημπορής ποτέ να τα μετρήσης”. Και προσέθεσεν ο Θεός· “τόσον πολλοί θα είναι οι απόγονοί σου”.

Γεν. 15,6           καὶ ἐπίστευσεν Ἅβραμ τῷ Θεῷ, καὶ ἐλογίσθη αὐτῷ εἰς δικαιοσύνην.

Γεν. 15,6                   Επίστευσεν ο Αβραμ υλοψύχως στον Θεόν και η πίστις του αυτή εθεωρήθη ως μεγάλη αρετή και σύνολον αρετών.

Γεν. 15,7           εἶπε δὲ πρὸς αὐτόν· ἐγὼ ὁ Θεὸς ὁ ἐξαγαγών σε ἐκ χώρας Χαλδαίων, ὥστε δοῦναί σοι τὴν γῆν ταύτην κληρονομῆσαι.

Γεν. 15,7                    Είπεν ακόμη ο Θεός προς τον Αβραμ· “εγώ σε έβγαλα από την χώραν των Χαλδαίων, δια να δώσω εις σε και εις τους απογόνους σου ως κληρονομίαν την γην αυτήν”.

Γεν. 15,8           εἶπε δέ, Δέσποτα Κύριε, κατὰ τί γνώσομαι ὅτι κληρονομήσω αὐτήν;

Γεν. 15,8                   Είπε τότε ο Αβραμ· “Δεσπότα Κυριε, πως εγώ θα πληροφορηθώ σαφώς και θα εννοήσω ότι θα κληρονομήσω αυτήν την χώραν;”

Γεν. 15,9           εἶπε δὲ αὐτῷ· λάβε μοι δάμαλιν τριετίζουσαν καὶ αἶγα τριετίζουσαν καὶ κριὸν τριετίζοντα καὶ τρυγόνα καὶ περιστεράν.

Γεν. 15,9                   Είπε προς αυτόν ο Θεός· “πάρε δι' εμέ μίαν δάμαλιν τριών ετών, αίγα επίσης τριών ετών και κριον τριών ετών, ακόμη δε μίαν τρυγόνα και μίαν περιστεράν”.

Γεν. 15,10          ἔλαβε δὲ αὐτῷ πάντα ταῦτα καὶ διεῖλεν αὐτὰ μέσα καὶ ἔθηκεν αὐτὰ ἀντιπρόσωπα ἀλλήλοις, τὰ δὲ ὄρνεα οὐ διεῖλε.

Γεν. 15,10                  Επήρε ο Αβραμ όλα αυτά, τα εδιχοτόμησε και έθεσε τα τεμάχια τα μεν απέναντι των δέ. Τα πτηνά όμως δεν τα εδιχοτόμησε.

Γεν. 15,11          κατέβη δὲ ὄρνεα ἐπὶ τὰ σώματα, ἐπὶ τὰ διχοτομήματα αὐτῶν, καὶ συνεκάθησεν αὐτοῖς Ἅβραμ.

Γεν. 15,11                  Εις τα διχοτομημένα αυτά σώματα των ζώων επέπεσαν με ορμήν αρπακτικά όρνεα και ο Αβραμ εκάθησε κοντά εις τα διχοτομημένα εκείνα σώματα, δια να διώχνη τα όρνεα.

Γεν. 15,12          περὶ δὲ ἡλίου δυσμὰς ἔκστασις ἐπέπεσε τῷ Ἅβραμ, καὶ ἰδοὺ φόβος σκοτεινὸς μέγας ἐπιπίπτει αὐτῷ.

Γεν. 15,12                  Κατά δε το ηλιοβασίλεμμα εβυθισθη ο Αβραμ εις έκστασιν και ένας σκοτεινός μεγάλος φόβος τον κατέλαβεν.

Γεν. 15,13          καὶ ἐῤῥέθη πρὸς Ἅβραμ· γινώσκων γνώσῃ ὅτι πάροικον ἔσται τὸ σπέρμα σου ἐν γῇ οὐκ ἰδίᾳ, καὶ δουλώσουσιν αὐτοὺς καὶ κακώσουσιν αὐτοὺς καὶ ταπεινώσουσιν αὐτοὺς τετρακόσια ἔτη.

Γεν. 15,13                  Εις τοιαύτην ψυχολογικήν κατάστασιν ευρισκόμενος ήκουσε τον Θεόν να του λέγη· “μάθε και κατανόησε καλά ότι οι απόγονοί σου επί τετρακόσια ολόκληρα έτη θα ζήσουν ως ξένοι εις ξένην χώραν, οι κάτοικοι της οποίας θα έχουν αυτούς ως δούλους· θα τους ταλαιπωρήσουν και θα τους εξευτελίσουν επί τετρακόσια έτη.

Γεν. 15,14          τὸ δὲ ἔθνος, ᾧ ἐὰν δουλεύσωσι, κρινῶ ἐγώ· μετὰ δὲ ταῦτα ἐξελεύσονται ὧδε μετὰ ἀποσκευῆς πολλῆς.

Γεν. 15,14                  Το δε έθνος, το οποίον θα μεταχειρισθή τους απογόνους σου ως δούλους, θα το τιμωρήσω εγώ. Μετά δε τα τετρακόσια αυτά χρόνια οι απόγονοί σου θα εξέλθουν από την χώραν εκείνην και θα έλθουν εδώ εις την Χαναάν με πολλά αγαθά, λαός πολύς.

Γεν. 15,15          σὺ δὲ ἀπελεύσῃ πρὸς τοὺς πατέρας σου ἐν εἰρήνῃ, τραφεὶς ἐν γήρᾳ καλῷ.

Γεν. 15,15                  Συ δε με ένα ειρηνικόν θάνατον, αφού πλέον θα έχεις φθάσει εις ευτυχιαμένα γεράματα, θα μεταβής στους προπάτοράς σου εις την αιωνιότητα.

Γεν. 15,16          τετάρτῃ δὲ γενεᾷ ἀποστραφήσονται ὧδε· οὔπω γὰρ ἀναπεπλήρωνται αἱ ἁμαρτίαι τῶν Ἀμοῤῥαίων ἕως τοῦ νῦν.

Γεν. 15,16                  Οι απόγονοί σου θα επιστρέψουν εδώ από την ξένην χώραν κατά την τετάρτην γενεάν. Και τούτο, διότι αι κακίαι των Αμορραίων δεν θα έχουν φθάσει ενωρίτερον στο αποκορύφωμά των, δια να τιμωρηθούν αυτοί όπως τους πρέπει”.

Γεν. 15,17          ἐπεὶ δὲ ὁ ἥλιος ἐγένετο πρὸς δυσμάς, φλὸξ ἐγένετο, καὶ ἰδοὺ κλίβανος καπνιζόμενος καὶ λαμπάδες πυρός, αἳ διῆλθον ἀνὰ μέσον τῶν διχοτομημάτων τούτων.

Γεν. 15,17                  Οταν δε ο ήλιος έδυε, ήναψε μια φλοξ και ιδού εφάνη ένα καμίνι να καπνίζη και λαμπάδες πυρός, αι οποίαι επέρασαν ανάμεσα από τα διχοτομημένα σώματα των ζώων.

Γεν. 15,18          ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ διέθετο Κύριος τῷ Ἅβραμ διαθήκην λέγων· τῷ σπέρματί σου δώσω τὴν γῆν ταύτην, ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ Αἰγύπτου ἕως τοῦ ποταμοῦ τοῦ μεγάλου, ποταμοῦ Εὐφράτου,

Γεν. 15,18                  Κατά την ημέραν εκείνην έκαμε διαθήκην ο Θεός προς τον Αβραμ και του έδωσε την υπόσχεσιν λέγων· “στους απογόνους σου θα δώσω την χώραν αυτήν από τον ποταμόν της Αιγύπτου έως τον μεγάλον ποταμόν της Μεσοποταμίας, τον Ευφράτην.

Γεν. 15,19          τοὺς Κεναίους καὶ τοὺς Κενεζαίους καὶ τούς Κεδμωναίους

Γεν. 15,19                  Θα σας δώσω επίσης υπό την εξουσίαν σας τους Κεναίους, τους Κενεζαίους, τους Κεδμωναίους,

Γεν. 15,20          καὶ τοὺς Χετταίους καὶ τοὺς Φερεζαίους καὶ Ῥαφαεὶν καὶ τοὺς Ἀμοῤῥαίους καὶ τοὺς Χαναναίους καὶ τοὺς Εὐαίους καὶ τοὺς Γεργεσαίους καὶ τοὺς Ἰεβουσαίους.

Γεν. 15,20                 τους Χετταίους, τους Φερεζαίους, τους Ραφαείν, τους Αμορραίους, τους Χαναναίους, τους Ευαίους, τους Γεργεσαίους και τους Ιεβουσαίους”.

ΛΑΙΚΟΡΟΚ

Πολλές φορές το λαϊκό τραγούδι κινείται στα όρια της ροκ.

Αυτό σκέφτομαι όταν ακούω τις πενιές του Ζαμπέτα.

Αυτό σκέφτομαι και όταν ακούω πολλές από τις ερμηνείες του Δημήτρη Μητροπάνου.

Ο ορισμός της ερμηνείας!

Πέντε δυσκολίες για να γράψει κανείς την αλήθεια.

“Κι η τέχνη πρέπει, σ’ αυτούς τους καιρούς των αποφάσεων ν’ αποφασίσει.

Μπορεί να κάνει τον εαυτό της όργανο µιας µικρής µερίδας ορισµένων που παίζουν τις θεότητες της µοίρας για τους πολλούς και που απαιτούν µια πίστη που πρέπει πρώτ’ απ’ όλα να είναι τυφλή, και µπορεί να σταθεί στο πλευρό των πολλών και να βάλει τη µοίρα τους στα δικά τους χέρια.

Μπορεί να παραδώσει τον άνθρωπο στις συγχύσεις, τις αυταπάτες και τα θαύµατα, και µπορεί να παραδώσει τον κόσµο στον άνθρωπο.

Μπορεί να µεγαλώσει την αµάθεια και µπορεί να µεγαλώσει τη γνώση.

Μπορεί να κάνει έκκληση στις δυνάµεις που αποδείχνουν τη δύναµη τους καταστρέφοντας, και στις δυνάµεις που αποδείχνουν τη δύναµη τους Βοηθώντας.

Όποιος σήµερα θέλει να πολεµήσει την ψευτιά και την αµάθεια και να γράφει την αλήθεια έχει ξεπεράσει το λιγότερο πέντε δυσκολίες.

Πρέπει να έχει το θάρρος να γράφει την αλήθεια παρόλο που παντού την καταπνίγουν,

την εξυπνάδα να την αναγνωρίσει παρόλο που τη σκεπάζουν παντού,

την τέχνη να την κάνει ευκολοµεταχείριστη σαν όπλο,

την κρίση να διαλέξει εκείνους που στα χέρια τους η αλήθεια θ’ αποχτήσει δύναµη,

την πονηριά να τη διαδώσει ανάµεσα τους.”

Μπέρτολτ Μπρεχτ

Η τέταρτη μορφή της ύλης

                            Πλάσμα κουάρκ - γκλουονίων

 Τα κουάρκ είναι τα συστατικά των πρωτονίων και των νετρονίων στούς ατομικούς πυρήνες, ενώ τα γκλουόνια είναι τα σωματίδια - φορείς των δυνάμεων που κρατούν τα κουάρκ δεσμευμένα μέσα στην πυρηνική ύλη. Οι δυνάμεις αυτές είναι τόσο ισχυρές, ώστε τα κουάρκ δεν μπορούν να υπάρξουν απομονωμένα έξω από τα πρωτόνια και τα νετρόνια.

Σύμφωνα όμως με τις υπάρχουσες θεωρίες, σε συνθήκες πολύ υψηλής θερμοκρασίας και πίεσης, σχηματίζεται μία νέα μορφή πυρηνικής ύλης, το πλάσμα κουάρκ-γκλουονίων. Μέσα σ' αυτό, τα κουάρκ είναι ουσιαστικά ελεύθερα και κινούνται σε μεγάλες αποστάσεις αντί να είναι περιορισμένα, όπως συμβαίνει στην συνηθισμένη ύλη.

Οι φυσικοί πιστεύουν ότι τέτοιες συνθήκες επικρατούσαν στο πρώτο δευτερόλεπτο κιόλας της δημιουργίας του σύμπαντος, αμέσως μετά την Μεγάλη Εκρηξη (Big Bang), γιατί τότε οι συνθήκες από άποψη θερμοκρασίας και πυκνότητας ενέργειας ήταν ανάλογες. Η ύλη του σύμπαντος ήταν στη μορφή του πλάσματος και στη συνέχεια ψύχθηκε ακολουθώντας τη διαστολή του σύμπαντος και άρχισε να σχηματίζει σβόλους από χωρισμένα πλέον quark, που είναι τα γνωστά μας σωματίδια.

Θεωρητικά αυτό προκύπτει σε μια θερμοκρασία 150-200MeV (που αντιστοιχεί σε μια θερμοκρασία 100.000 φορές τη θερμοκρασία στο κέντρο του Ήλιου) και σε μια ενεργειακή πυκνότητα της τάξης του 1GeV/fm3 (επταπλάσια της πυκνότητας της απλής πυρηνικής ύλης).

 

                                                                               

Tων άστρων ο σκύλος

                        Τραγουδώ τους πεσμένους προπάτορες

                                   είμαι των άστρων ο σκύλος

                                   με τα μάτια κοιτάζω ψηλά

                                 με τα χέρια γιορτάζω τη λάσπη.

Την πρώτη φορά που άκουσα τους πιο πάνω στίχους ενθουσιάστηκα .

Ήταν σε ένα τραγούδι του Χρίστου  Θηβαίου σε δίσκο με τους συνήθεις ύποπτους.

Είχα τρομερή αδυναμία στους συνήθεις ύποπτους και περίμενα με αγωνία κάθε καινούριο δίσκο.

Όταν άκουσα αυτό το τραγούδι παραμιλούσα για το πόσο μεγάλος ποιητής είναι ο Θηβαίος.

 Η δεύτερη φορά που το άκουσα ήταν σε τραγούδι του κορυφαίου για μένα Θανάση Παπακωνσταντίνου.

Μου φάνηκε παράξενο που ο Θανάσης χρησιμοποίησε στίχους του Θηβαίου.

Ψάχνοντας στο cd κατάλαβα.

Οι στίχοι είναι του Νίκου Καρούζου και όχι του Χριστάρα…

 

ΑΝΕΚΔΟΤΟ

Πάει το 2 και λέει στο 9:

- Που είσαι ρε 7;

- Μα το 9 είμαι!!!

- Α sorry, αφαιρέθηκα!!!

Η Μαγεία Της 4ης Διάστασης

Όσα νομίζουμε ότι ξέρουμε για όσα μας περιβάλλουν είναι μόνο αυτά που μπορεί ο εγκέφαλος μας να αντιληφτεί και έχει να κάνει με το πώς μπορεί να τα αντιληφτεί.

Ακόμα και δυο άνθρωποι μπορεί να αντιλαμβάνονται το ίδιο πράγμα με εντελώς διαφορετικό τρόπο.

Τα ζώα των οποίων οι αισθήσεις λειτουργούν διαφορετικά ,αντιλαμβάνονται τα πράγματα εντελώς διαφορετικά.

Αν ο εγκέφαλος μας μπορούσε να αντιληφτεί την τέταρτη διάσταση τίποτα δεν θα έμοιαζε όπως τώρα.

Ο εγκέφαλος μας λειτουργεί με βάση τα προγράμματα που μας εγκατέστησαν οι γονείς μας τα σχολεία μας και γενικά το περιβάλλον μας από την ώρα που γεννηθήκαμε .

Γι αυτούς τους λόγους δεν πρέπει ποτέ να νοιώθουμε ασφάλεια και σιγουριά για τις απόψεις μας αλλά να αμφισβητούμε τα πάντα και να ψαχνόμαστε .

ΜΠΟΧΑ ΜΕΤΕΚΛΟΓΙΚΗ

Το παιχνίδι ξεκίνησε πριν τις  βουλευτικές εκλογές και τους κανόνες τους έθεσε ο Αναστασιάδης.

Ξέρει ότι για να κατεβάσει από την εξουσία το ΑΚΕΛ χρειάζεται  συνεργασίες και δοσοληψίες.

Έπεισε τον Ομήρου να θέσει νωρίς νωρίς  υποψηφιότητα  και μετά το ΕΥΡΩΚΟ  να τον στηρίξει για να έρθει αυτός τελευταίος ,έτσι ώστε να μην φανεί  ότι αυτός τους καθοδηγεί Στα ενδιάμεσα έκανε και κάποιες προτάσεις φωτοβολίδες,  στάχτη στα μάτια.

Ήξερε από πριν για  την προβληματική ψήφο Κουλία ο οποίος ίσως οδηγηθεί προς ΕΔΕΚ  και έτσι  έχει το μέτωπο πάνω στο όποιο θα βασιστεί για τι 2013.  

Τώρα η μόνη επιλογή για το ΑΚΕΛ είναι να ψηφίσει Περδίκη και να υποσχεθεί στο ΔΗΚΟ την προεδρία το 2013 ίσως  με Μάρκο.

Τώρα η μπόχα είναι πολύ περισσότερη από ότι προεκλογικά.

Summer